(foto: Remon Stroomer)
Onderstaande artikel is met toestemming overgenomen
uit het weekblad Draf&Rensport nr.10 van 2020
Auteur: Hans Sinnige
Titel: "De Honger is over"
Tijdens de laatste meeting van Alkmaar werd Mart Blankendaal in de bloemen gezet door Fred Handelaar. De twee hebben veel gemeen. Beide waren als amateur kampioen van Nederland en zijn inmiddels als rijder gestopt. Mart besloot begin dit
jaar zijn vergunning niet meer te verlengen.
De 53-jarige Mart is niet de eerste ervaren amateur die stopt en hij zal helaas ook met de laatste zijn. Recent gingen ondermeer Annemiek Beekman, Paula Bakker en de al genoemde recordkampioen Fred Handelaar hem voor. En dat terwijl het rijden van koersen voor elk van hen, ook voor Mart, hun lust en hun leven was. "Mijn eerste koers won ik toen ik 16 jaar was, met Yurgo del Sol. Ik was toen leerling bij Cees Hetteling. Die zou hem die dag rijden, maar hij ging ziek naar huis en ik mocht invallen. Ik leende het pak van Frans Gorter, we namen de kop en reden zo naar huis. Dat was op het oude Wolvega'; weet hij nog precies.
In die eerste jaren bleef Mart als prof actief. "Ik was ook leerling bij Luut Dooper. Dat was een geweldige tijd, ik heb van hem veel geleerd. Van Cees trouwens ook. Maar toch ben ik op een gegeven moment gestopt als leerling. Mijn broer Thijs zocht personeel in de slagerij en toen ik op een rij ging zetten wat mijn kansen waren om in de sport mijn brood te verdienen was ik er snel nit. Het werd de slagerij."
Snelle rentree
Heel lang was Mart met uit beeld, toen hij begin 20 was maakte hij zijn rentree in de koers als amateurrijder. Als zodanig was hij ruim 30 jaar actief, hij sluit zijn loopbaan af met, naar hij zelf schat, zo'n 300 zeges. Cees Hetteling en Marcel Hauber noemt hij als de hofleveranciers van ritten, maar er waren er meer die hem wisten te vinden. "Als je veel vooraan rijdt dan wordt je gevraagd. Er waren weken dat ik vier of vijf dagen op de koers was. Dat kon ik allemaal combineren met mijn werk, want in de slagerij maakte ik makkelijk 40 uren. Als ik weg moest haalde ik die uren op een ander moment weer in. Thijs was daar heel flexibel in."
In 2003 behaalde Mart de nationale titel bij de amateurs. Hij doorbrak de hegemonie van Fred Handelaar. Dat was een prestatie, want Fred greep daarna alleen nog maar naast de titel toen een blessure hem lang aan de kant hield. "In dat jaar deed hij het hele jaar mee. In 2002 was het al spannend, toen redde ik het niet. Maar in 2003 had ik november een enorme voorsprong opgebouwd. Ik won in dat jaar alleen in Nederland 28 koersen, ik denk dat dit nog steeds een record is. Met de zeges in het buitenland erbij was dat mijn beste jaar ooit."
De titel gaf recht op deelname aan het WK in België en het EK in Noorwegen. "Het WK werd niets, ik had zulke slechte paarden
geloot dat mensen mij dat voor de start van de eerste koers al konden vertellen. Sven Hoste zou dat toernooi voor eigen publiek
wel even winnen, maar dat lukte met. Op het EK ging het beter, daar pakte ik het brons. Dat waren mooie tijden, de buitenlandse
trips vond ik altijd geweldig. We hadden in die tijd ook regelmatig interlands. Dan reed je zomaar in Solvalla, daar was ik tweede met een beestje zonder verrichtingen. Daar was de trainer zo blij mee dat ik meteen zijn baan over mocht nemen als ik dat zou willen. Van alle plekken waar ik ben geweest heeft Boedapest op mij de meeste indruk gemaakt. Daar was ik met Joyce van Manen en
Annemiek Beekman. Dat was een schitterend weekend, die stad is zo mooi. Ik dacht dat ik een cultuurbarbaar was, maar blijkbaar is dat toch niet zo. Daar ga ik zeker nog eens heen om meer van de stad te zien."
Ideaal
Dat Mart als amateur zou gaan stoppen kwam voor zijn familie en vrienden niet helemaal uit de lucht vallen. "Ik twijfelde al
een paar jaar of ik door zou gaan. Ik had nog wel een eigen beestje, maar daar reed ik weinig mee en van buitenaf kwamen de
ritten ook niet meer zo vaak. En als die dan wel kwamen en je was een hele dag onderweg voor een rit waarin je geen schijn van
kans bleek te hebben dan heb je het wel een keer gezien. Voor Patrick reed ik altijd graag, als je achter een paard van hem stapt weet je dat je een eerste kans hebt. Nu train ik bij hem op stal, dat vind ik eigenlijk net zo mooi als het rijden in de koers. De honger is over."
Achteraf gezien was de zege met zijn eigen Derbywinnaar Ideaal, op 10 april vorig jaar in Wolvega, de laatste die hij als rijder
boekte. Mooier kon het eigenlijk niet, want Ideaal bezorgde hem het tot nu toe mooiste moment in de sport. "We hebben hem met
zeven man: Patrick, mijn dochter, mijn broer, Cees van Winden, Cees Bom, Joop Christiaanse en ik. Aanvankelijk twijfelden we of we met Ideaal wel in de Derby moesten starten. Je betaalt dan toch 900 euro inleggeld, dat is veel. Maar als je dat deelt door
zeven dan gaat bhet, dus we namen de gok en ik hoopte heel realistisch op plek 5 of 6. Maar Ideaal veranderde in het werk, hij werd op de dag zelf op zijn top, al hadden we in die rare koers wel alle geluk. Toen Robin Bakker zijn paard terug nam na de fout aan kop, liep Patrick er bovenop. Als hij toen was gesprongen hadden we daar niets van mogen zeggen. Ideaal had toen pas zes starts gehad en was zo groen als gras. De Derby winnen is het mooiste wat er is. Die dag en alles erna, dat vergeet je nooit weer."
De laatste keer dat we Ideaal zagen zou hij met Vicky Peitz starten in Wolvega, maar de hengst ging in het voorwerk met zijn rijdster aan de haal en kwam bij het verlaten van de baan ten val. "In de koers, eenmaal onderweg, is het een hondje om te rijden. Maar voor de koers is hij apart. Gelukkig bleef Vicky ongedeerd. Ideaal had een paar lelijke schaafwonden en later ontdekten we ook dat hij een diepe wond had aan zijn ellenboog, die was erger dan de oppervlakkige wonden. Omdat hij toch moest herstellen hebben we hem meteen laten castreren. Hij is heel snel hersteld en het was de bedoeling om hem meteen bij de seizoenstart van Duindigt in te schrijven, maar dat gaat nu niet door. Zonde, maar iedereen heeft met deze crisis te maken. Dan is de sport van ondergeschikt belang, de gezondheid van iedereen staat voorop."
Amateurdagen
Nog even terug naar de amateurkoersen: Mart maakte er 30 jaar deel van uit en heeft dus in de loop der tijd veel zien veranderen. "Dat klopt. Vroeger hadden we veel meer meetings en waren er ook de amateurdagen waarop je als rijder maximaal driemaal op een dag mocht starten. Ik kon in die tijd wel zes ritten krijgen, maar dat mocht niet. In die tijd gingen koersen met zeven paarden ook gewoon door. Nu niet meer en dat is jammer, want de koersen zijn heden ten dage lastig te vullen. Of ik een idee heb hoe we dat probleem op kunnen lossen? Nee, ik zou het niet weten. Alles wordt minder en dat geldt helaas ook voor de bezetting van de
amateurkoersen."
Tot enkele jaren geleden deed Mart steevast mee om de eerste drie plaatsen in de eindstand. Sinds het vertrek van Fred Handelaar en de tijdelijke stap terug van Hiltje Tjalsma was de titelstrijd ineens helemaal open. Wie verwacht hij aan het eind van 2020 in beide categorieen bovenaan? "Bij de dames denk ik dat het zal gaan tussen Vicky en Lotte en mocht Hiltje weer mee gaan doen, dan is ook zij een titelkandidate. Bij de heren zie ik Jaap Terstal niet geklopt worden. Hij is nu twee jaar op rij kampioen en heeft de steun van zowel Hugo Langeweg als Jeroen Engwerda. Als het echt spannend wordt dan mag hij voor beide alles rijden, dat is normaal beslissend."
Corona
De coronacrisis gaat aan niemand voorbij, ook niet aan Mart die momenteel gedwongen thuis zit. "Ik ben horecaslager en dus
heb ik momenteel geen werk. Over mijn inkomen hoef ik me gelukkig geen zorgen te maken, ik word gewoon doorbetaald. Mijn
tijd breng ik nu door op stal bij Patrick de Haan. Die heeft 15 paarden staan, daar is werk genoeg. Het werken met jonge
paarden vind ik prachtig. Er staan een paar beestjes tussen die nu al verder zijn dan Ideaal destijds was. Maar ja, we moeten
eerst wachten tot de koersen weer beginnen. Hopelijk duurt dat niet te lang en zien we elkaar binnenkort weer allemaal op de
baan."
Dankzegging
Mart grijpt in zijn laatste woord de kans met beide handen aan om heel wat mensen te bedanken. "Ik ga geen namen noemen want
ik weet zeker dat ik dan mensen vergeet, maar voor Harrie van der Heide en You Wish Toscana maak ik een uitzondering. Koersen
op het gras was altijd mooi, zeker als ik aan die tijd terugdenk. Ik wil iedereen bedanken voor wie ik ooit heb gereden. Dat zijn er nogal wat. Sommige was ik alweer vergeten, dat kostte me laatst nog een weddenschap. Peter Brakeboer zei dat ik met Tiptronic BN voor hem een koers had gewonnen. Ik zei van niet, maar een dag later mailde hij mij de foto van de huldiging. Het zal de leeftijd wel zijn, hahaha...."
Boven: Key H wint op Duindigt het Amateurkampioenschap
met Martin Blankendaal.
(foto: Wim Huybers)
Boven: Max Wielinga en Mart Blankendaal zegevieren onbedreigd in de Nederland-België-prijs voor amateurs op Duindigt d.d. 13 mei 2001.
(foto: Wim Huybers)
Boven: Barreltje (nr.10 met Mart Blankendaal) zegeviert in de Sleep-prijs,
op 25-10-2015 voor Baco Boy (nr.7), Cruise Control (nr.8),
Cas Kievitshof en Bizar Zandberger (nr.4).
Boven: De laatste zege van Mart Blankendaal als amateurrijder.
Op 19 april 2019 wint hij met zijn eigen Ideaal op VPW.
(foto: Team Huybers)
Boven: Mart Blankendaal wordt gefelicteerd en bedankt voor
de zege door de fokker van Ideaal, Doeke Couperus.
(foto: Team Huybers)
Boven: Tijdens de laatste meeting van Alkmaar werd Mart Blankendaal
in de bloemen gezet door Fred Handelaar (4e van rechts). De twee
hebben veel gemeen. Beide waren als amateur kampioen van Nederland
en zijn inmiddels als rijder gestopt. Mart besloot begin dit jaar
zijn vergunning niet meer te verlengen.
(foto: Remon Stroomer)
|
